مرا ببخشید

اسلام علیک یا صاحب الزمان

اقای من میدانم که انسانی کثیف و گنه کارم و میدانم لیاقت این را ندارم که شمارا اقای خود بدانم و نام مقدستان را در این صفحه الوده زندگیم بیاورم. اما جسارت من را به بزرگی خویش ببخشید. چرا که هر اندازه هم که بد باشم باز در نهان دلم شمارا دوست می دارم. اقا جان، من همیشه از زندگی خسته و از گناه کمر شکسته ام! اما انقدر پست هستم که نتوانم نفس سرکشم را مهار کنم و همراه با او به سوی ویرانگی ها و نابودی میروم. در حالی که عشق شما را چون خاطره ای و ارزویی دست نیافتنی در رویاهایم می پرورانم...!

پس اگر در دل نوشته هایم نمیتوانم نام مقدستان را حذف کنم و توان ان را نیز ندارم که تمام دلم را برایتان تراش دهم و صیغل بخشم. گناهم را ببخشید.

محمد کولی دیوانه