دل نوشته های یک کولی

همچون کرگدن تنها به گا رفتم

دل نوشته های یک کولی

همچون کرگدن تنها به گا رفتم

بیدارم نکنید

چک های برگشتی 

                  بیدارم نکنید

مادر و پدر رنج کشیده

                           بیدارم نکنید

قبض اب و برق و گاز

                           بیدارم نکنید

دنیای کثیف و ادم ها

                            بیدارم نکنید

طلب کار های نا مهربان

                            بیدارم نکنید


شما را به خدا

                     بیدارم نکنید


چشمانم را روی هم می فشارم گوشم را میگیرم و خدا خدا می کنم که : بیدارم نکنید


مگر من چقدر زنده ام؟ می خواهم زندگی کنم ! بس نیست این همه فشار؟

پس کو ارامش من؟ پس کی من برای من؟

اتا امروز من برای شما بود، بس نیست؟ بازش گردانید به خودم...


پ.ن: صدای "همه چی ارومه" را بلند می کنم، سر کار نمی روم، و یک صبح تا ظهر را روی تختم، در خیال به تمام ارامش ها چنگ می زنم ... افاقه نمی کند... چند ساعتی زار می زنم

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] جمعه 14 اسفند‌ماه سال 1388 ساعت 03:11 ب.ظ http://hichopoch.blogsky.com

vaghti baraye khodeti ke faghat khodet bashi.man be in natije residam hala hala ha khabari az man nist!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد