دیگه می گم...

دل ودینم شد و دلبر به ملامت برخاست 

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست

که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

اینجا که قراره به زودی همه چیز حذف بشه! بذار دیگه بزنیم به سیم آخر و همه نا گفته هارو بگیم

یه راست اصل مطلب:

از گودزیلا خواستگاری کردم. خانواده من هم موافق بودن کاملا. خودش هم نظرش مثبت بود. خواهر بزرگش هم نظرش مثبت بود. 

مامانش مخالفت کرد! چرا؟ فقط به یه دلیل: گودزیلا 3 سال از من بزرگتره! 

تا اینجا مشکلی نبود می تونستم نظر مامانش را عوض کنم. اینقدر ها از خودم میبینم. اما...

((چقدر من از این کلمه ی "اما" بدم میاد!))  اما می دونید در اومده به من چی میگه؟!؟!!

با کمال پر رویی میگه:

""تصمیم سختیه! پای غرورم میاد وسط و حرف های اطرافیان! نمی تونم تو زندگی تورو بالا ببرم! از اطرافیانم خجالت میکشم.""

خب ! هنوز به اون مرحله از تکامل شخصیتی و عزت نفس نرسیدی که بدونی می تونی با تصمیم درست (گرچه مخالف نظر دیگران) به سعادت برسی! 

گودزیلا جونم یه اخلاق که داشتی و خیلی خوشم اومد ازت این بود که حس کردم مث خودم فقط واسه خودت زندگی میکنی و خودت را محدود به افکار بسته ی دیگران نمیکنی.

اما... (باز هم این واژه ی لعنتی)  اما خراب کردی...

نمی خوام اینجا بشه کلاس درس و هزار تا مثال برات بزنم از بیل گیتس تا هنری فورد و  ادیسون و انیشتین و شکسپیر و دانته و ....

تو خودت بهتر می دونی هرکی هرجای دنیا به سعادت یا حداقل موفقیت رسیده هرگز اسیر افکار مردمش نبوده...

تورو دوست داشتم چون ازاد اندیشی را در تو میدیدم...

تورو انتخاب کردم چون ذهنت یک ذهن بسته نبود... ذهن تحلیلی داشتی...

نمیدونم... شاید اشتباه کردم!

اما باور کرده بودم( یا حداقل فکر میکردم)  که من و تو می توانیم خوشبخت باشیم...

ناگفته ها زیادند، و تو از من دوری.

گفتمت تنها یک روز از زندگیت خواهم رفت و ان روزیست که خودت بگویی "نه"

و ان روز را که محال می پنداشتم چه زود فرا رسید!

( از فرارسیدن محالی در استانه ناباوری به فکر افتادم:در مواجهه با مرگ اینقدر شگفت نمانم!!!)

هنوز به خاطر دارم لحظه اولی را که دستانت را گرفتم : چشمانم را بستم و در دل با خدای خود اینگونه نجوا کردم : خدایا این رابطه را به تو می سپارم، اگر جدایی، هروقت که تو می خواهی. و اگر وصال باز هم انچنان که تو می خواهی

خدا همیشه دوستت دارم. و مطمئنم که خیلی دوستم داری. خدا می دانی در نهان دلم چه ارزویی دارم، و خدا چه زود مرا به ارزوهایم می رسانی و چه زیبا دنیا را در چشمم خار می کنی

خدایا به امید تو... کمکم کن تا انچه باشم که تو دوست می داری