سرکوب بودن با عرف

در تمام  سی سال بودنم. نبودم

زندانی افکار و  جامعه

هرگز زندگی را آنطور که دوست داریم پیش نبردیم

شاید اصلا چیزی را دوست نداشته ایم

فقط در توهمی پوچ دست و پا زده ام

رفاقت وجود خارجی ندارد و اصالت دست و پا گیر است

ما مرده ایم و خیال خوشی داریم

زندگیمان واقعی نیست

تف بر من 

بر این نوشته ها

 بر این سردرگمی

ب دود سیگار و  پیک های  اسکاچ

بر تنهایی بی کسی و بی کسی

نغمه های ممتد شکست

دستی رشته تمام وابستگی هارا می برد

روزگار تنهایی را بر من می پسندد

نه معشوقی و نه دوستی 

در سیگارم گم میشوم

با من میسوزد

و من در او می سوزم

دود می شوم

انگشتانم یخ زده و بر پیشانیم عرق نشسته

عشق های دست نیافتنی

معشوق های ممنوعه

اهدافی در انتهای  مسیرهای مین گذاری شده

دوستانی منفعت طلب

فراموشی ها و فراموش شدن ها

سهم من از زندگیست