ساز دلت که هم صدا شد 

تعلل نکن

گاهی

وقتی تپشهای قلبت کلید های پیانو را فشار میدهد

و از تکنوازی درونت 

-که پر اس از عادت و ارامش و تنهایی

هر لحظه لذت میبری

ناگاه 

سوز ویلنی را میشنوی که با ریتم تو می نوازد

لحظه ای درنگ میکنی

میمانی

می نگری

میترسی

که در خلوت و سکوت تکنوازی را لذت ببری یا سمفونی بسرایی

درماندگی شیرینیست

انقدر شیرین که ترس اینکه دیگر تکرار نشود وسوسه رد کردنش را اوج میدهد